ეპიდერმისი დააკნე
აკნე თმის ფოლიკულებისა და ცხიმოვანი ჯირკვლების ქრონიკული ანთებითი დაავადებაა და ზოგჯერ ადამიანებში ფიზიოლოგიურ პასუხადაც კი ითვლება, რადგან სიცოცხლის განმავლობაში თითქმის ყველა ადამიანს აქვს სხვადასხვა სიმძიმის აკნე. ის უფრო ხშირია მოზარდებში, მამაკაცებსა და ქალებში და ქალები ოდნავ ნაკლებია ვიდრე მამაკაცები, მაგრამ ასაკი უფრო ადრეა ვიდრე მამაკაცებში. ეპიდემიოლოგიურმა კვლევებმა აჩვენა, რომ მოზარდების დაახლოებით 80%-90%-ს აწუხებს აკნე.
აკნეს პათოგენეზის მიხედვით, აკნე იყოფა სამ კატეგორიად: ① ენდოგენური აკნე, მათ შორის აკნე ვულგარისი, პერიორალური დერმატიტი, აკნეს აგრეგაცია, ჩირქოვანი ჰიდრადენიტი, აკნე, პრემენსტრუალური აკნე, სახის ჩირქოვანი კანის დაავადებები და ა.შ.; ② ეგზოგენური აკნე, მექანიკური აკნე, ტროპიკული აკნე, ჭინჭრის ციება, ზაფხულის აკნე, მზის აკნე, წამლებით გამოწვეული აკნე, ქლორაკნე, კოსმეტიკური აკნე და ცხიმიანი აკნე; ③ აკნეს მსგავსი ამოფრქვევები, მათ შორის როზაცეა, კისრის კელოიდური აკნე, გრამუარყოფითი ბაცილის ფოლიკულიტი, სტეროიდული აკნე და აკნესთან დაკავშირებული სინდრომები. მათ შორის, აკნე, რომელიც ეხება კოსმეტიკურ სფეროში, არის აკნე ვულგარისი.
აკნე არის ქრონიკული ანთებითი პილოსისებრი დაავადება და მისი პათოგენეზი ძირითადად დაზუსტებულია. პათოგენური ფაქტორები შეიძლება შეჯამდეს ოთხ პუნქტად: ① ცხიმოვანი ჯირკვლები აქტიურია ანდროგენების მოქმედებით, ცხიმის სეკრეცია იზრდება და კანი ცხიმიანია; ② თმის ფოლიკულის ინფუნდიბულუმში კერატინოციტების ადჰეზია იზრდება, რაც ხვრელის ბლოკირებაა; ③პროპიონიბაქტერი აკნეს თმის ფოლიკულის ცხიმოვან ჯირკვალში არის უხვი რეპროდუქცია, ცხიმის დაშლა; ④ ქიმიური და ფიჭური შუამავლები იწვევს დერმატიტს, შემდეგ კი სუპურაციას, თმის ფოლიკულების და ცხიმოვანი ჯირკვლების განადგურებას.
გამოქვეყნების დრო: ივლის-29-2022